2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2005 do 2009

Do Święta naszego Ojca Założyciela przygotowałyśmy się poprzez Nowennę i każda z nas starała się ubogacić ten czas tym, co serce podyktowało. Sam Dzień Św. Ojca Zygmunta był ubogacony uroczystą Mszą św. celebrowaną przez Ks. Biskupa José Zentti z Verona - Italia. Przyjechał tutaj na spotkanie misjonarzy z Verona, którzy pracują w Ameryce Łacińskiej. Razem z Księdzem Biskupem koncelebrowało dziesięciu księży Włochów, w tym naszych czterech. Msza św. była odprawiana przed naszym domem z licznym udziałem wiernych z wszystkich kaplic. Nasi księża rozgłosili tę uroczystość, zapraszając wiernych do udziału. Przygotowałyśmy pieśni o Ojcu Założycielu i całą oprawę liturgiczną, włączając naszych parafian. Ks. Biskup powiedział bardzo ładnie o św. Zygmuncie podkreślając, że był to kapłan wyczulony na ludzką biedę i odważnie służył biednym. Do tego posługiwania powołał Siostry św. Józefa i dzięki temu Cidade Olimpica ma Siostry i to jest bardzo ważne. Powiedział że wspólnota parafialna, która ma siostry jest uprzywilejowaną wspólnota.

Nasi parafianie ofiarowali swoją pomoc spontanicznie i to nam ułatwiło prace. Po Mszy Św. wszyscy byli podjęci tradycyjnym "mingal"; biała kukurydza gotowana z różnymi dodatkami słodkimi i mlekiem podawana w kupkach. Tutaj doświadczyłyśmy rodzinności naszych parafia, którzy sami się ofiarowali przygotować nam ten posiłek, a który wymaga wiele pracy. Było to naprawdę bardzo rodzinne spotkanie i bardzo miłe. Aktualnie mamy wakacje i siostry nie mają szkółki aż do sierpnia. Czerwiec i lipiec są miesiącami zabaw i festynów. Organizuje się tańce, znane tylko w tym regionie. Charakterystyczne stroje dodają uroku i wdzięku. Maraniensse - mieszkańcy Maranhao mają muzykę i taniec we krwi. Tańczą wszyscy: dzieci, młodzież i dorośli. W duszpasterstwie nie ma wakacji. Zebrania, spotkania i celebracje odbywają się normalnie. Łączymy się z całym Zgromadzeniem poprzez modlitwę szczególnie w tym czasie przygotowania do Kapituły.

s. M. Inviolata

Pozdrawiamy bardzo serdeczne. U nas gorąco i na dodatek pościnali wszystkie gałęzie na placu przed prefekturą i teraz mamy dość porządne nagrzewanie. Dziś świętujemy naszego Ojca Założyciela, bo w piątek było spotkanie zakonne w S. Ines i to cały dzień, więc nie było jak. Dziś u nas uroczystą Mszę św. będzie odprawiał ks. Firmino. Będą w kościele relikwie i już jest dekoracja, będą śpiewy a na dziękczynienie - taniec wykonany przez nasze 3 aspirantki i kandydatki . W przeddzień uroczystości św. Jana Chrzciciela, mówię siostrom, że moja mama pozwalała nam się kapać w rzece od tej uroczystości, kiedy to św. Jan pobłogosławił wodę. I co się stało w tym dniu u nas w domu???? Wielkie i oczekiwane wydarzenie: ZOSTAŁA WŁˇCZONA POMPA I MAMY JUZ WŁASNˇ WODĘ!!! i na dodatek DOBRˇ!!! Tak więc już zakończyłyśmy "pielgrzymkę" po wodę do tego naszego oddalonego "wodopoju". Ponieważ nasz teren trochę niski i ziemia bardzo marna, więc po kilku naszych prośbach Prefektura przywiozła nam całą przyczepę ziemi, a że samochód nie mógł wjechać na podwórko więc to wszystko z ulicy zwoziłyśmy taczkami. Pomagał nam Vincente - ten bez nogi, jeden chłopak z prefektury i jeszcze dwóch przyszło do pomocy, tak że wspólnymi siłami sprawiliśmy, że mamy trochę inny obraz naszego podwórka. Teraz trzeba jeszcze posadzie trawę i będzie dość ładnie.

Co jeszcze ????? Aha dzisiaj modląc się w kaplicy litanią do Ojca Założyciela, s. Terezinha usłyszała, że ktoś otwierał bramę i za chwilę zobaczyła, że jakiś mężczyzna jest z naszym rowerem. Wybiegła aż do szkoły i zobaczyła że on już był na moście, wróciła biegiem i krzyknęła, że złodziej zabrał nasz rower. Wiec ja wzięłam motor i razem z s. Terezinha pojechałyśmy za nim, a aspirantki pobiegły na policję. Dogoniłyśmy go pewnie ok. 1 km od Monc?o. Zatrzymałyśmy się przed nim; on na pewno nigdy sobie tego nie wyobrażał, że go zakonnice dogonią. I my obie w zdenerwowaniu mówimy mu, że rower jest nasz. A on spokojnie mówi i to z uśmiechem, że go sobie pożyczył. Pytam go kiedy myślał go oddać? On zsiadł z roweru wziął swój pakunek i poszedł. Wracaliśmy, s. Terezinha na rowerze a ja obok na motorze i policja przed nami. Ale oczywiście nie znaleĽli go, i na tym się zakończyła cała akcja.
Pozdrawiamy bardzo serdecznie i zapewniamy w modlitwie

Moncao, 28.06.2009 r.

s. Karola

Dnia 10.01.2009 r. w Kurytybie (Brazylia) rozpoczęły Nowicjat dwie brazylijskie postulantki, które otrzymały imiona zakonne: S.M. Clara i S.M. Luiza. Teraz przez dwa lata, pod kierunkiem mistrzyni - S.M. Dominiki, będą pogłębiać swoją wiedzę religijną, poznawać charyzmat i duchowość Zgromadzenia oraz zacieśniać swoją więĽ z Jezusem, by w ten sposób przygotować się do złożenia ślubów zakonnych

S. Dominika 

W grudniu - miesiącu, w którym temperatura przekracza w Rio de Janeiro 40 stopni, gorące są też ludzkie serca. Wiele osób kupuje prezenty dla ubogich dzieci odpowiadając na akcje: "Ubierz na Boże Narodzenie ubogie dziecko jakby to było twoje". Prezenty są rozdawane przez Świętego Mikołaja i nie obchodzi się bez wręczenia kawałka smacznego placka oraz soku naturalnego. Z kolei inni kupują ubrania, klapki i przybory do mycia dla mieszkańców ulicy. W wyznaczonym dniu zbierają się oni przy kaplicy, w której pracujemy i gdzie odpowiednie grupy obcinają im włosy, paznokcie itp. Po wzięciu prysznica ubierają się w nowe ubrania, jedzą śniadanie, modlą się i uczestniczą we Mszy Świętej. Po Eucharystii ma miejsce Wigilia w stylu brazylijskim, czyli ryż z fasolą, kurczak i sałatki. Radość promieniująca z błyszczących oczu czy to dzieci, czy mieszkańców ulicy jest nie do opisania. Może zdjęcia coś z niej przekażą.

S. Beyzyma

 Od 3 stycznia 2008 roku trzy Siostry: S. Inviolata, S. Doris i S. Rosenilda rozpoczęły pracę katechetyczną i charytatywną w San Luis przy parafii pw. Trójcy Przenajświętszej. Jest to już czwarta józeficka placówka w Brazylii.

W niedzielę, dnia 9 grudnia, podczas Eucharystii sprawowanej przez Księdza Arcybiskupa Ciritiby złożyły pierwsze śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, trzy nowicjuszki pochodzenia brazylijskiego. W uroczystości tej wzięli udział kapłani, siostry Józefitki przybyłe z wszystkich wspólnot, rodzina Sióstr ślubujących oraz liczni wierni. O tej uroczystości tak pisze s. Zyta, która dopiero zaczyna posługę misyjną:
" Człowiek idzie w tym kierunku, w którym woła go MIŁOŚĆ" - Jan Paweł II
Jezus Chrystus - Bóg Człowiek, który jest MIŁOŚCIˇ - wołał dzień po dniu trzy Brazylijki i nadszedł dzień kiedy to s. Rosenilda, s. Faustina i s. Terezinha wypowiedziały swoje TAK "Oto jestem Panie bo mnie wezwałeś" i złożyły pierwsze śluby przyjmując nową szatę, Krzyż i Konstytucje Zgromadzenia. Uroczystość złożenia pierwszych ślubów była bardzo wzruszająca, odbyła się w kościele parafialnym a swą obecnością zaszczycił nas wszystkich Arcybiskup diecezji Moacyr Jose Vitti Dla nas wszystkich, a szczególnie dla sióstr składających śluby, dla ich rodzin oraz dla parafian były to chwile niecodzienne. Poszczególne momenty uroczystości poprzedzone były komentarzem wyjaśniającym ich znaczenie.
Osobiście głęboko przeżyłam moment składania darów ofiarnych. Dary niosły siostry neoprofeski, które prowadzone były przez swoich rodziców. Atmosfera tej chwili to wzruszający moment jakby prowadzenia przez rodziców jeszcze raz swojego dziecka i oddanie go Bogu na własność. Zwróciłam uwagę, że rodzice s. Rosenildy trzymali ją mocno pod rękę i za ramię.
Obecność naszej Matki generalnej i wszystkich Sióstr Delegatury - to również jednocząca nas radość. Myślę że nie trzeba pisać więcej, by wyrazić to, co czuły nasze serca, a szczególnie serca sióstr składających śluby. Radość, wdzięczność i wzruszenie malujące się na ich twarzach i w ich oczach stały się również naszym udziałem.
Bogu niech będą dzięki za te wielkie rzeczy, które czyni w naszym życiu.

s. Zyta

JUBILEUSZ PRACY MISYJNEJ SIÓSTR ZE ZGROMADZENIA ŚW. JÓZEFA W BRAZYLII

W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, 8 grudnia 2007 roku, w kościele parafialnym w Curitiba, została odprawiona uroczysta Msza św., inaugurująca Jubileusz 25-lecia posługi misyjnej Sióstr Józefitek na brazylijskiej ziemi. Cztery pierwsze Siostry odpłynęły statkiem do Brazylii 7 grudnia 1983 roku. Potem dołączyły do nich inne Polki, pragnące nieść Dobrą Nowinę aż po krańce ziemi i służyć Jezusowi w ludziach potrzebujących. Także tubylcze dziewczęta słysząc głos wzywającego ich Boga do szczególnej swojej służby w życiu zakonnym, po odbytej formacji zwiększyły liczbę Józefitek posługujących na brazylijskiej ziemi. Obecnie 17 Józefitek podejmuje pracę w szpitalach i przedszkolach, opiekuję się matkami oczekującymi potomstwa i dziećmi do szóstego roku życia w ramach Duszpasterstwa Dzieci, służy ludziom ubogim na favelach, lecząc ich, żywiąc i głosząc Dobrą Nowie o miłującym ich Bogu.

Siostry ze wspólnoty w Rio de Janeiro, oprócz pracy pielęgniarskiej w szpitalu, służą ludziom ubogim na fevelach, niosąc im różnoraką pomoc. Ich pracę obrazują zdjęcia umieszczone w galerii zdjęć.

Po odprawieniu ośmiodniowych rekolekcji zakonnych, trzy siostry nowicjuszki z Brazylii rozpoczęły w grudniu 2006 r., drugi rok formacji w Nowicjacie, a w marcu wyjadą na trzy miesiące do innych wspólnot Delegatury. Program formacyjny tego okresu przewiduje bowiem apostolski staż na różnych placówkach, dla pełniejszego przygotowania nowicjuszek do życia w Zgromadzeniu, umożliwienia im poznania ludzi, terenu pracy i ducha naszego apostolstwa (K. 167).

Dnia 6 paĽdziernika 2006 r. opuściła ojczysty kraj s. Dominika, aby na brazylijskiej ziemi podjąć posługę misyjną wśród "Ubogich Chrystusowych", zgodnie z charyzmatem św. Ks. Zygmunta Gorazdowskiego - Założyciela naszego Zgromadzenia. S. Dominika będzie przebywać we wspólnocie w Curitiba i tam przez najbliższy czas będzie poznawała działalność misyjną naszego Zgromadzenia w Brazylii, doskonaląc przy tym znajomość języka i poznając mentalność tamtejszej ludności.

W 122 Rocznicę założenia Zgromadzenia sióstr św. Józefa, a więc 17.02.2006 r. odbyła się inauguracja działalności przedszkola w domu Zgromadzenia w Curitiba. W tym dniu 70 dzieci w wieku od trzech do pięciu lat przybyło po raz pierwszy do tego przedszkola. Trzeba przyznać, że rozstanie z rodzicami dla wielu z nich nie było łatwe i oblewane łzami, a dla niektórych wprost niemożliwe, więc w ramach adaptacji rodzice towarzyszyli im przez cały dzień. Także wszystkie siostry, łącznie z nowicjuszkami, pomagały dzieciom wejść w nowe dla nich środowisko. Po tych kilku dniach pracy można stwierdzić, że dzieci czują się już dobrze i chętnie przychodzą do "swego" przedszkola.

Kanonizacja Ks. Zygmunta Gorazdowskiego mocno wpisała się i napełniła wdzięcznością serce każdej józefitki. Dnia 13.11.2005 r. Wspólnota Sióstr w Curitiba, wraz z mieszkańcami tego miasta uroczyście dziękowała Bogu za ten wielki dar dla Zgromadzenia i Kościoła. Uroczystej Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył i homilię wygłosił ks. bp. Władysław Biernacki. Przedstawiciele Modlitewnej Grupy św. Józefa wnieśli w procesji relikwie św. Zygmunta, a z darami ofiarnymi szli przedstawiciele dzieci, młodzieży i osób niepełnosprawnych, bo dla takich potrzebujących poświęcił swe życie św. Ks. Zygmunt.

Dnia 26.06.2005 r. , ks. abp. Pedro Fedalto poświęcił nowo wybudowany dom w Curitiba, który zostanie przeznaczony na przedszkole. Powstał on wielkim trudem Zgromadzenia i innych dobroczyńców, jako odpowiedĽ na dostrzeżone potrzeby tutejszej ludności. Ufamy, że dzieło w nim prowadzone będzie wielką pomocą pracującym rodzicom w wychowaniu ich dzieci, a także zapewni opiekę wychowawczą i materialną wielu dzieciom, których domem i wychowawcą jest ulica.