Dzień wcześniej swój wyjątkowy czas miały dwie siostry złote jubilatki z Prowincji tarnowskiej, od piątku (19) stworzyłyśmy już wspólną rozmodloną oraz prawdziwie siostrzaną i radosną grupę. I wszystko zaczęło skupiać się na naszej zakonnej drodze oraz nadziei, do której to zaprosił nas papież Franciszek poprzez bullę Spes non confundit, (Nadzieja zawieść nie może). Przez jej rozważenie przeprowadził nas bardzo konkretnie i spokojnie ks. Tomasz zachęcając do zaprzyjaźnienia się duchem z cnotą nadziei, która rodzi się z miłości i opiera się na miłości, która wypływa z Serca Jezusa przebitego na krzyżu. Wracając do początku naszego powołania odnowiła się w nas twórcza treść , że każda z nas jest zdobyczą Jego miłości, co daje nam nieustannie nowe, żywotne duchowo i nie tylko, perspektywy życia i posługiwania bez względu na wiek i słabości. Zobaczyłyśmy piękno i radość bycia nieustannie w drodze, czyli stałej formacji i lgnięcia do Jezusa oraz napełniło dokładnie NADZIEJĄ zakorzenioną w Bogu i dokonanym kiedyś wyborze. Ten  czas był po prostu wyjątkowy dla każdej z nas. Doświadczyłyśmy miłości Boga, a także bardzo radosnej wspólnoty siostrzanej, głębi ducha każdej z sióstr i wielkich pragnień oraz możliwości, jakie każda nosi w sobie. Słowa ROŚNIJ i ŻYJ będą nam towarzyszyć w naszej codzienności. Niech Bóg będzie uwielbiony za to spotkanie, za łaski, za troskę i trud s.M.Joannnes oraz ks.Tomasza oraz tarnowskiej wspólnoty, która nas przyjęła oraz za każdą siostrę józefitkę.

                                                                                              s.M.Vianneya Wróblewska